Shaikh Ayaz شيخ اياز Poetry (Sindhi Shayari) p9

Shaikh Ayaz شيخ اياز

میرے دیدہ ورو

میرے دانش ورو

پائوں زخمی سہی ڈگمگاتے چلو

راہ میں سنگ و آہن کے ٹکراؤ سے

اپنی زنجیر کو جگمگاتے چلو

روکشِ نیک و بد

کتنے کوتاہ قد

سر میں بادل لئے

ہیں تہیہ کئے

بارشِ زہر کا

اکِ نئے قہر کا

میرے دیدہ ورو

میرے دانش ورو!

اپنی تحریر سے

اپنی تقدیر کو

نقش کرتے چلو

تھام لو ایک دم

یہ عصائے قلم

ایک فرعون کیا

لاکھ فرعون ہوں

ڈوب ہی جائیں گے.
(شيخ اياز)

ٻيهار به ملنداسين،

ڪنهن ڏور ستاري تي،

ٽيهار به ملنداسين.
(شيخ اياز)

ڪاتيءَ هيٺان ڪنڌ، پوءِ نعرا نينهن جا

سنڌڙيءَ جو سوگنڌ، مرنداسين پر مُرڪ سان.

شيخ اياز

سَچُ وڏو ڏوهاري آهي

روز اَوَل کان پڪڙيو ويو آ

زنجيرن ۾ جڪڙيو ويو آ

ڳولي ڳولي ماريو ويو آ

ڪڏهِين زهرُ پياريو ويو آ

تيلَ ڪَڙهائيءَ ڪاڙهيو ويو آ

گهاڻي ۾ پيڙايو ويو آ

چوٽيءَ تان اُڇلايو ويو آ

ها، پر پوءِ به اُنهيءَ جي ساڳي

رهندي آئي رِيتِ اَڀاڳي

جَنهن جي مَن ۾ کاٽُ هڻي ٿو

تَنهن جو سارو چئنُ کڻي ٿو

اڄ تو وٽ مهمانُ ٿيو آ

پر تو هِي به ڪڏهن سوچيو آ

ڪنهن سان تنهنجي ياري آهي؟

شيخ اياز