Shaikh Ayaz شيخ اياز Poetry p4

Shaikh Ayaz شيخ اياز

Shaikh Ayaz شيخ اياز (Sindhi Shayari)

روح کي ول جيان وڪوڙيو ٿي.
اياز

اي ڪينجھر ! تنھجي ڪنڌي ءَ تي.

ڪوئي ته تماچي اچڻو آ !

۽ نوُرا پائي نورئ کي

ئي لھرون لھرون نچڻو آ !

(شيخ اياز)

تون جو مون کي ڪونه مڃيندين

مون کي ڪابه پرواه نه آهي

آئون سڀاڻي لاء لکان ٿو

جيڪو نيٺ ته اچڻو آهي

مون تي ميڙو مچڻو آهي

شيخ اياز

مون سان وڙهڻ

آسان نه آهي.

تون امير خسروءَ جي سِتار کان وٺي

ميران ٻائيءَ جي گيت تائين،

سڀ سان وڙهي رهيو آهين!

۽ ڀٽائي کي ايتري ڪاوڙ آهي،

جو ڪنهن ڏينهن

هو پنهنجي دنبوري سان

تنهنجو سِر ٽوڙي وجهندو.

#شيخ_اياز

مون کي ماريندين،

تون ئي پوَندي کوٽِ ۾!

ٻوليءَ وليون ايتريون، ڪيئن ڦلاريندين؟

جَڙون، جن کي جُڳَ ٿيا، ڪيئن جياريندين؟

مون کي سانوڻ مينهن جئن، سدا ساريندين.

شيخ اياز

ڪَتين ڪَرَ موڙيا جڏهن 2

ڏات وڏي شيءِ ناهي،

پر سَچُ وڏي شيءِ آهي،

۽ جو سَچ مچائي مَچ

سو مَچ وڏي شيءِ آهي!

شيخ اياز

اي خدا!

تون مون کي ايتري مهلت ڏيندين

ته منهنجي شاعري توکي

هڪ سجدو ڪري وَٺي.

Oh God!

Will you give me a chance,

So that my poetry

Can prostrate before you?

ننڊ موت جي ڀيڻ آهي

اُن سان گهڻيون رنگ رَليون

شاعر کي نه ڦٻنديون آهن

شيخ اياز